Romańsko-gotycka konkatedra w Kamieniu Pomorskim jest najcenniejszym zabytkiem miasta.

Jej budowę rozpoczęto w 1171 r. dzięki fundacji księcia Kazimierza I. Wiązała się ona z przeniesieniem do Kamienia z Wolina siedziby biskupstwa, a nowa świątynia stanęła na miejscu wcześniejszego, niewielkiego kościoła grodowego. Budowa trwała do 1308 r., kiedy nieukończoną jeszcze świątynię zniszczył wielki najazd brandenburski. W kolejnych latach kontynuowano budowę, ale już w stylu wczesnogotyckim. Ukończono ją w XV w., a w 1535 r. katedra przeszła w ręce kościoła ewangelicko-augsburskiego.

Obecnie ponownie służy wiernym obrządku rzymskokatolickiego. Jest to duża, trójnawowa budowla o układzie bazylikowym. Do nawy przylega dobudowany po II wojnie światowej neogotycki blok wieżowy nakryty dwuspadowym dachem. Wewnątrz, w prezbiterium zachowały się polichromia z XIII w. przedstawiająca Raj oraz XV wieczny ołtarz w formie tryptyku. Z kolei w nawie głównej można zobaczyć renesansowy obraz Drogi Krzyżowej namalowany przez Łukasza Cranacha Starszego. Do katedry przylega gotycki wirydarz z krużgankami.