Algieria to jedno z największych państw na świecie. Z powierzchnią zajmującą ponad dwa miliony kilometrów kwadratowych zajmuje dziesiątą lokatę na świecie. To ogromne terytorium zamieszkiwane jest przez „zaledwie” 37 milionów ludzi. Algieria nie jest gęsto zaludniona, ponieważ większą część tego północnoafrykańskiego państwa zajmuje pustynia, a poza oazami ukrytymi w piaskach Sahary cała populacja skupia się w największych miastach na wybrzeżu. Oran, Annaba, Algier czy Bejaia to największe ośrodki, nie tylko gęsto zaludnione, ale też przyciągające każdego roku masy turystów, głównie z Europy.

A tych w Algierii pojawia się coraz więcej. Odwiedzających przyciągają nie tylko zabytki, ale też szerokie plaże i odmienność kulturowa. Jak wszystkie kraje tego regionu, Algieria jest państwem, w którym przeważa ludność muzułmańska. Kiedyś ten kraj był zamorskim departamentem Francji i wpływy francuskie wciąż są tu widoczne, chociażby w architekturze, ale również w kulturze i życiu ludzi: nie będziemy mieć problemu z porozumieniem się po francusku nawet w rzadziej odwiedzanych i odległych od cywilizacji, jaką znamy, regionach kraju. Od lat sześćdziesiątych poprzedniego stulecia Algieria cieszy się niepodległością, która nie zawsze była łatwa. Ostatnia dekada XX wieku to konflikty wewnętrzne, które nawet groziły wojną domową. Do ostatnich dużych protestów doszło tu w 2011 roku.

Chociaż Algieria boryka się z podobnymi trudnościami społecznymi, co inne kraje tego regionu (silna opcja islamska przeciwko aktualnym władzom opierającym swoją pozycję na innych zasadach, niż demokracje europejskie), to nie jest to przeszkodą dla turysty, aby odwiedzić ten kraj, bo w przeciwieństwie do Libii i Egiptu ostatnich lat jest tu bardzo spokojnie. A zwiedzać jest co. Można zacząć od nadmorskich kurortów, aby następnie uprawiać turystykę górską w górach Atlas, które według mitów greckich podtrzymują nieboskłon, a nawet udać się na wycieczkę w głąb kraju: do położonych na pustyni oaz.