Ruiny zamku wybudowanego w XIV w. nad doliną Prądnika na polecenie Kazimierza Wielkiego. Zamek wchodził w skład tak zwanych Orlich Gniazd czyli warowni, które broniły pogranicza Polski i Śląska.

Zamek zbudowano w drugiej połowie XIV w., ale naukowcy przypuszczają, że na tym miejscu istniała wcześniej ufortyfikowana osada kultury łużyckiej. Kazimierz Wielki nazwała zamek i utworzoną przy nim wieś Ociec, na pamiątkę swego ojca, Władysława Łokietka, który znalazł schronienie w okolicznych lasach.

Początkowo zamek ojcowski był własnością królewską, ale z czasem został sprzedany w ręce rodzin rycerskich. W ciągu prawie 400 lat jego funkcjonowania przewinęło się przez niego kilkanaście możnych rodzin z Małopolski. Początkowo warownia obronna zmieniła się z czasem w rezydencję. Podupadać zaczęła na początku XIX w. Rozbierana w celu pozyskania materiałów do budowy, nieremontowana popadła w ruinę. Do naszych czasów przetrwała część obwarowań, obniżona wieża, brama wjazdowa oraz częściowo odbudowany budynek mieszkalny. W bramie znajduje się niewielka wystawa poświęcona historii zamku.