W miejscu obecnego miasta w VI wieku p.n.e. znajdowała się grecka kolonia Epidaurus, a okolicę zamieszkiwali Ilirowie, którzy nazywali miasto Zaptal. Po zajęciu przez Rzymian tego terenu w 228 roku p.n.e., została zmieniona nazwa na Epidaurum. Pamiątką tych czasów są ruiny amfiteatru, rzymskiej willi oraz rzeźba Corneliusa Dolabella, który był gubernatorem prowincji Illyricum. W VII wieku n.e. miasto zostało zniszczone przez Awarów i Słowian – ludność, która ocalała schroniła się na wyspie Lave, która z czasem rozwinęła się w miasto Ragusa. Średniowieczny Cavtat znalazł się w granicach Republiki Ragusy – oddzielono go wtedy od lądu kanałem i wybudowano długie na 270 metrów mury miejskie, zburzone w 1894.
Obecnie Cavtat jest miejscowością turystyczną – można się z niej dostać do Dubrownika oraz na okoliczne wyspy; znajduje się tutaj także morskie przejście graniczne dla statków i jachtów.