Leżąca w delcie Gangesu i Brahmaputry stolica Bangladeszu Dhaka zaliczana jest do największych miast świata. W całym zespole miejskim żyje około 15 milionów ludzi. Zaludniają oni przede wszystkim ciągnące się kilometrami dzielnice nędzy. Choć centrum Dhaki pretenduje do miana miasta na światowym poziomie, z drapaczami chmur i dzielnicą finansową, to przedmieścia tkwią cały czas w ubóstwie. Ich mieszkańcy to głównie pracownicy fabryk odzieżowych, które szyją towary na rynek europejski i amerykański.

Dhaka powstała około X wieku przy świątyni bogini Dhakeshwari (Ukrytej Bogini), od której wzięła swoją nazwę. Do rangi znaczniejszego ośrodka wybiła się jednak dopiero 600 lat później, podczas panowania Wielkich Mogołów. Miasto stało się wtedy jednym z głównych ośrodków handlu w regionie. Wpływ na to miała bliskość portu morskiego Chittagong. To właśnie z tego okresu pochodzi większość tutejszych meczetów oraz budowli użytku publicznego.

Po Mogołach nadeszło panowanie brytyjskie, które przyniosło liczne zmiany w kierunku unowocześnienia Dhaki oraz jej przebudowy na wzór miast europejskich. Burzliwy proces dekolonizacji rozpoczął się tu już na początku XX wieku by w 1971 roku zakończyć się ostatecznie powstaniem niepodległego Bangladeszu ze stolicą Dhace.

Dhaka nazywana jest często „miastem meczetów”. Jest ich tu kilka tysięcy, w tym meczet Baitul Mukkaram zaliczany do 10 największych świątyń islamskich na świecie. Wiele z tutejszych meczetów pochodzi z okresu panowania Wielkich Mogołów i przedstawia sobą wysoki poziom architektoniczny. Na uwagę zasługują także stare budynki cywilne, jak na przykład rezydencja Ashan Mazil czy Lalabgh Fort.

Centrum Dhaki nie stanowi spójnego kompleksu urbanistycznego. Starych budynków szukać tu należy między jednakową zabudową szarych kilkupiętrowych domów, obwieszonych ze wszystkich stron kolorowymi reklamami. Między budynkami, po często wąskich uliczkach suną riksze, których jest tu zarejestrowanych około 400 tysięcy. To absolutny światowy rekord. Przy tak dużym ruchu ulicznym riksze są jednak najwygodniejszym i najszybszym środkiem transportu.