Stary Sącz to niewielkie miasteczko, położone w województwie małopolskim, na dnie Kotliny Sądeckiej (pomiędzy Dunajcem i Popradem). Jest to jedno z najstarszych polskich miast (Stary Sącz uzyskał prawa miejskie już w XIII wieku). Miejscowość ta leży na historycznym bursztynowym szlaku, którym podążali średniowieczni kupcy, a przez okolicznych mieszkańców nazywana jest potocznie Bryjowem (nazwa pochodzi od starosądeckiej bryi czyli polewki zbożowej z mlekiem, która była popularnym w regionie posiłkiem, zastępującym z powodzeniem chleb, którego niejednokrotnie brakowało) .
Od początku swojego istnienia (w Średniowieczu), Stary Sącz był ważnym ośrodkiem kulturalnym, gospodarczym i politycznym Małopolski. Choć dziś miasteczko nie ma już takiej rangi (swoją pozycję utraciło na rzecz Nowego Sącza – siedziby władz powiatu), wciąż uznawane jest za miejsce warte zobaczenia. Od lata 70. XX wieku odbywa się tutaj Starosądecki Festiwal Muzyki Dawnej, który przyciąga gości z całej Europy.
Pierwsze informacje dotyczące Starego Sącza datowane są na rok 1257, kiedy to Bolesław Wstydliwy przekazał Ziemię Sądecką we władanie księżniczce Kindze, zaś ona oddała ją, założonemu przez siebie zakonowi klarysek, do którego sama wstąpiła po śmierci męża Bolesława Wstydliwego. Lokacja miasta nastąpiła, za pozwoleniem króla Kazimierza Wielkiego, w roku 1358 (na prawie magdeburskim). Po wygranej bitwie pod Wiedniem, do Starego Sącza przybył Jan III Sobieski, aby oddać cześć szczątkom Kingi i poprzeć starania o jej beatyfikację (której dokonał w 1690 roku papież Aleksander VIII).
Stary Sącz to miasto atrakcyjne pod względem turystycznym. Znaleźć w nim można mnóstwo interesujących zabytków i miejsc godnych uwagi. Jest to centrum pielgrzymkowe i rekreacyjne, do którego co roku przyjeżdżają rzesze turystów, spragnionych odpoczynku w ciszy, na łonie natury.
Najważniejszym zabytkiem miasta są zabudowania klasztorne z kościołem Świętej Trójcy. Starosądecki klasztor słynie w świecie ze swoich tradycji muzycznych, sięgających XIII wieku. To tu odnaleziono jeden z najstarszych egzemplarzy „Bogurodzicy”. O tradycjach tych przypomina odbywający się co rok Festiwal Muzyki Dawnej, na który przybywają wykonawcy i melomani z całej Europy.