Szczawa jest miejscowością w dolinie Kamienicy Gorczańskiej, na pograniczu Gorców i Beskidu Wyspowego. Jej nazwa pochodzi od kwaśnych wód mineralnych, tak zwanych szczaw, które znano w tej okolicy już od XV w. Kilkukrotnie opisywane przez badaczy takich jak Stanisław Staszic zaczęły być eksploatowane w dwudziestoleciu międzywojennym. W 1938 r. wybudowano tu pijalnię i rozlewnię wód. Także po II wojnie światowej pozyskiwano miejscowe szczawy, ale nigdy nie rozwinęło się tu większe uzdrowisko. Do dziś funkcjonują 4 źródła doprowadzone do pijalni, a miejscowe wody szczególnie dobrze wpływają na układ trawienny i dolegliwości związane z przemianą materii.

W czasie II wojny światowej w Szczawie znajdowała się kwatera dowództwa I Pułku Strzelców Podhalańskich AK. Lasy Gorców i Beskidu Wyspowego były idealnym miejscem na partyzanckie kryjówki. W styczniu 1945 r. doszło tu do wielkiej bitwy między partyzantami, a oddziałami armii niemieckiej. Partyzancką historię miejscowości upamiętnia obelisk w centrum oraz znajdujące się przy drewnianym kościele niewielkie Muzeum I Pułku Strzelców Podhalańskich. Każdego roku 15 sierpnia odbywają się w Szczawie msze partyzanckie.