Największe osiągnięcia polskiego himalaizmu

Himalaizm – jak sama nazwa wskazuje – jest wspinaczką uprawianą w Himalajach. Ale nie tylko. Mianem himalaizmu określa się wspinaczkę wysokogórską o charakterze podobnym do tej w Himalajach. Uprawiany jest w górach, których szczyty przekraczają 5000 m n.p.m., np. Karakorum, Hindukuszu, Pamirze.

Już od wielu lat domeną Polaków jest himalaizm zimowy. Nasi rodacy z powodzeniem walczą o zdobywanie ośmiotysięczników zimą, a więc w najtrudniejszych warunkach. Na chwilę obecną 12 z 14 ośmiotysięczników zdobyto zimą (niezdobyte zostały K2 i Nanga Parbat). Na 10 z tej dwunastki po raz pierwszy weszli Polacy. Największe osiągnięcia Polaków przypadają na lata 70. i 80., kiedy wspinali się m.in. Wanda Rutkiewicz, Leszek Cichy, Janusz Onyszkiewicz, Krystyna Palmowska, Artur Hajzer, Wojciech Kurtyka, Krzysztof Wielicki, Andrzej Czok i Jerzy Kukuczka, Maciej Berbeka i wielu innych wspaniałych himalaistów. Niektórzy wciąż się wspinają, wielu pozostało w ukochanych górach już na zawsze. Od kilkunastu lat polski himalaizm znów rozkwita, o czym świadczy chociażby powstanie programu „Polski Himalaizm Zimowy 2010-2015”. Warto więc przyjrzeć się bliżej niektórym spośród wielkich osiągnięć Polaków w Himalajach.