Archikatedra św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty znajduje się przy murach Starego Miasta w sąsiedztwie Wieży Trynitarskiej, która jest jednym z lepszych punktów widokowych w mieście. Jest to barokowa bazylika, której wnętrze pokrywają wspaniałe iluzjonistyczne polichromie.

Kościół został zbudowany na przełomie XVI i XVII w. dla zakonu jezuitów. W pierwotnej formie był jednonawowy, wkomponowany w mury obronne. Dzisiejszy wygląd otrzymał podczas odbudowy po pożarze z połowy XVIII w. Wtedy też powstały zdobiące wnętrze polichromie wykonane przez Józefa Meyera, nadwornego malarza Augusta III Sasa.

Po kasacie zakonu jezuitów w końcu XVIII w. kościół przejęli trynitarze, a w 1805 r. stał się on siedzibą nowoutworzonej diecezji lubelskiej. Niedługo później otrzymał nową, klasycystyczną fasadę z kolumnowym portykiem. Dziś, po remoncie jaki katedra przeszła na początku XXI w. jej wnętrze zachwyca wspaniałymi malowidłami. Na sklepieniu znajduje się polichromia przedstawiająca triumf wiary nad herezją oraz jeźdźca apokalipsy. Wśród wyposażenia katedry są zarówno zbudowane specjalnie dla niej ołtarze, jak i przedmioty przeniesione z rozebranego kościoła farnego św. Michała Archanioła. Są to m.in. krzyż trybunalski, na który zaprzysięgano unię lubelską, chrzcielnica z XIV w. oraz epitafium Sebastiana Klonowica. Atrakcją katedry jest zakrystia akustyczna, w której słyszalny jest nawet bardzo cichy szept.