Co warto zobaczyć w Narwiańskim Parku Narodowym?
W samym sercu województwa podlaskiego, w dolinie rzeki Narwi, został założony przyrodniczy Narwiański Park Narodowy. Głównym celem parku jest ochrona silnie zabagnionych oraz podmokłych terenów, będących miejscem życia różnych gatunków fauny oraz flory. Nie ma tutaj wytyczonych obszarów ochrony ścisłej i właśnie tym Narwiański Park Narodowy wyróżnia się spośród innych parków na terenie naszego kraju.
Narwiański Park Narodowy obejmuje obszar 6 810 ha. Jego granica została poprowadzona w dość specyficzny sposób, obejmując dolinę rzeki. Narew jest jedną z największych rzek na terenie północno – wschodniej Polski, a szczególną ochroną został objęty jej około czterdziestokilometrowy odcinek. Jednym z najważniejszych walorów przyrodniczych na terenie parku jest unikalny charakter parku, Narew wyróżnia się bowiem tak zwanym wielokorytowym systemem rzecznym.
Specyfika Narwiańskiego Parku Narodowego
Narwiański Park Narodowy dzięki wyjątkowemu systemowi rzecznemu jest siedliskiem wielu zagrożonych gatunków zwierząt oraz roślin. Najliczniejszą grupą zdają się tu być przede wszystkim ptaki. Do ptactwa zagrożonego wyginięciem możemy zaliczyć między innymi bielika zwyczajnego oraz bojownika bataliona. Chronione są tu także niektóre gatunki owadów, w tym motyl strzępotek edypus. Tereny podmokłe sprzyjają ponadto występowaniu licznych gatunków płazów, zarówno ogoniastych, jak i bezogoniastych. Spotkać tu można też gady, między innymi jaszczurkę żyworodną oraz zaskrońca zwyczajnego.
Szuwary wraz z trzcinami stanowią doskonałą ostoję różnych gatunków ptaków. Na terenie Narwiańskiego Parku Narodowego występuje ich około dwustu, a wśród nich znajdują się między innymi gatunki, które zostały uznane za zagrożone wyginięciem w europejskiej skali (to głównie błotniak łąkowy, rybitwa białowąsa oraz dubelt). Rozległa dolina Narwi jest ponadto miejscem odpoczynku oraz żeru ptaków podczas jesiennych odlotów oraz wiosennych powrotów.
Spośród roślin na szczególną uwagę zasługują przede wszystkim gatunki związane ze środowiskiem podmokłym oraz bagiennym. Lasów jest tu w zasadzie niedużo, aczkolwiek występują tu bory sosnowe oraz olsy. Bardzo charakterystyczne dla Narwiańskiego Parku Narodowego są także wilgotne łąki, porośnięte różnymi gatunkami traw oraz roślin zielnych. Można tu spotkać między innymi rzeżuchę łąkową, jaskier ostry oraz krwawnicę pospolitą. Co więcej, występują tu również specjalne wyniesienia mineralne, porośnięte w znacznej mierze lasami lipowymi oraz dębowymi.
Atrakcje turystyczne na terenie parku
Na terenie Narwiańskiego Parku Narodowego na turystów czeka wiele atrakcji. Za najważniejsze uznaje się jednak przewozy tak zwanymi łodziami „pychówkami” specjalnie do tego celu wyznaczoną obwodnicą narwiańską, która przebiega wokół parku. Niegdyś tego rodzaju łodzie były używane głównie do celów gospodarczych, przewożono więc nimi siano czy służyły do łowienia ryb. Dzisiaj „pychówki” to spora atrakcja na terenie przyrodniczego parku w dolinie Narwi. Jej charakterystyczna nazwa pochodzi od techniki pływania, polegającej na odpychaniu się od dna tyczką bądź długim wiosłem.
Na terenie parku można ponadto odnaleźć kilka ciekawych wież wraz z punktami widokowymi. Mieszczą się one w takich miejscowościach, jak: Suraż, Łapy, Uhowo, Topilec oraz Waniewo. Ciekawą atrakcją turystyczną jest także kładka edukacyjna, która łączy dwie wsie – Waniewo oraz Śliwno. Trasa ta może być pokonywana zarówno przez pieszych, jak i przez rowerzystów.
Kilka wskazówek dla turystów
Turyści odwiedzający Narwiański Park Narodowy muszą wykupić bilety wstępu. Przed wejściem na szlaki turystyczne warto zapoznać się z regulaminem obowiązującym na jego terenie. Dla turystów zostało tu udostępnionych kilka szlaków turystycznych, zespół dworski w Kurowie, szlaki wodne oraz wieże wraz z punktami widokowymi.
Na terenie parku nie wolno śmiecić, płoszyć zwierzyny, zbierać roślin, a także biwakować
w miejscach do tego nieprzeznaczonych. Przy wejściach na kładki przyrodniczo – edukacyjne nie są pobierane opłaty. Korzystając z nich należy zachować zasady ogólnego bezpieczeństwa.