Co warto zobaczyć w Poleskim Parku Narodowym?
Na Polesiu, w obrębie Równiny Łęczyńsko – Włodawskiej, znajduje się Poleski Park Narodowy. Swoimi granicami obejmuje on przede wszystkim torfowiska, bagna oraz jeziora krasowe, które stanowią tu najliczniejszą grupę. Park wchodzi w obręb specjalnego Rezerwatu Biosfery „Polesie Zachodnie”, a ponadto jest również objęty ochroną przez konwencję ramsarską.
Powierzchnia parku stanowi około 10 000 ha i jest dość ważnym obszarem o charakterze podmokłym. Pomysł założenia na tym terenie parku narodowego po raz pierwszy został zainicjowany przez profesora Władysława Szafera w latach trzydziestych XX wieku. Jego koncepcja następnie została przejęta przez profesora Tadeusza Wilgata. Ostatecznie Poleski Park Narodowy został utworzony dopiero w 1990 roku, a więc stosunkowo późno. Cztery lata później obszar parku został powiększony, a ponadto otrzymał specjalną strefę ochronną.
Walory przyrodnicze Poleskiego Parku Narodowego
Chociaż Poleski Park Narodowy nie zajmuje zbyt dużej powierzchni, to mimo to, może się poszczycić wyjątkowo cennymi walorami przyrodniczymi. Przede wszystkim tereny parku to obszary wodno – bagniste, a takie zróżnicowanie siedlisk pociągnęło ze sobą pojawienie się tu dość dużej liczby gatunków fauny oraz flory. Park obejmuje po dziś dzień naturalnie zachowane obszary torfowisk wraz z rozlewiskami, stanowiącymi doskonałą ostoję dla różnorodnych gatunków ptaków. Teren Poleskiego Parku Narodowego jest jednym z najbogatszych na terenie całego naszego kraju ośrodków ptaków. Gnieździ się tu między innymi bielik, derkacz, dubelt.
Ze względu na dość dużą różnorodność ekosystemów, na terenie parku można zetknąć się także z wieloma różnymi gatunkami zwierząt, nawet z tymi naprawdę rzadkimi. W wodach żyje wiele gatunków ryb, w tym między innymi różanka oraz piskorz, które objęte są szczególną ochroną. Spośród płazów najliczniej występują tu żaby zielone oraz brunatne, można spotkać tu też traszkę grzebieniastą. Co więcej, na terenie parku występuje także jeden z najbardziej zagrożonych wyginięciem gatunków gadów, mianowicie żółw błotny.
Świat roślin jest tu również bardzo bogaty. Zdecydowanie najwięcej jest tu roślin podmokłych oraz bagiennych, chociaż nie brakuje tu też gatunków roślin naczyniowych (kilkanaście z nich znajduje się nawet w specjalnej Polskiej Czerwonej Księdze Roślin). Wśród najciekawszych gatunków roślin największą uwagę warto zwrócić na relikty epoki lodowcowej. To głównie wierzba lapońska oraz brzoza niska.
Praktyczne informacje dla odwiedzających
Na terenie Poleskiego Parku Narodowego znajdują się bardzo dobre warunki zarówno do uprawiania turystyki pieszej, jak i rowerowej. Turyści mogą tu odnaleźć szlaki rowerowe, ale poza nimi występują tu także ścieżki edukacyjno – przyrodnicze, które sprzyjają poznawaniu rozmaitych gatunków fauny oraz flory parku. Rowery można wypożyczać w specjalnych punktach. Wypożyczalnię dwóch kółek można odnaleźć między innymi w Ośrodku Dydaktyczno – Administracyjnym mieszczącym się w Urszulinie.
W obrębie parku wytyczony został ponadto tak zwany „Poleski Szlak Konny”, który jest profesjonalną ścieżką konną zaprojektowaną między innymi przez Regionalne Towarzystwo Gminy Sawin. Przebiega on w zasadzie przez cały kraj, ale na terenie Poleskiego Parku Narodowego oraz jego otuliny można korzystać z trasy liczącej sobie około sześćdziesiąt kilometrów długości.
Do użytku turystycznego zostały oddane również wieże widokowe , mieszczące się na niewielkich wyniesieniach. Podziwiać z nich można wspaniałe panoramy na roztaczający się park. Wyniesienia nie są zbyt wysokie, trzeba bowiem pamiętać, iż teren parku jest w głównej mierze terenem równinnym.
Na terenie parku można odnaleźć kilka pól biwakowych oraz namiotowych. Znajdują się one między innymi w takich miejscowościach, jak Łomnica oraz Babsk. Pola te udostępniane są dla turystów jedynie w okresie letnim, ponieważ nie posiadają dostatecznie rozwiniętej infrastruktury sanitarnej. W otulinie parku można jednak znaleźć dość szeroką ofertę gospodarstw agroturystycznych, w których można nocować właściwie bez względu na porę roku.