Jest to jedna z dwunastu wielkich romańskich bazylik Kolonii. Patronami kościoła są św. Pantaleon, Kosma i Damian. Pierwsze wzmianki o świątyni pochodzą z 866 roku. Ok. 957 roku założono przy nim klasztor benedyktynów. W czasie II wojny światowej częściowo zniszczony. Do najważniejszych zabytków i dzieł znajdujących się we wnętrzu kościoła należą: barokowy ołtarz główny z lat 1747-1749, kamienne późnogotyckie lektorium z 1503 roku, XIV-wieczny gotycki krucyfiks, malowidło „Niebieskie Jeruzalem”, stelle i witraże oraz relikwiarze św. Mauryna z 1170 i św. Albina z 1186 roku. Znajdują się tu także prochy cesarzowej Teofano.