Ośmiokątna, marmurowa Wieża Wiatrów, wybudowana została prawdopodobnie na podstawie projektu Andronikosa z Kyrros około 50 p.n.e. – inne źródła określają początek budowy na II wiek p.n.e.
Wieża pełniła funkcję zegara miejskiego i wiatrowskazu, a każda z jej ścian przypisana była do boga jednego z wiatrów: Boreasza (wiatr północny), Kajkiasa (północno-wschodni), Apeliotesa (wschodni), Eurosa (południowo-wschodni), Notosa (południowy), Lipsa (południowo-zachodni), Zefira (zachodni) i Skirona (północno-zachodni).
W okresie wczesnochrześcijańskim budowla była używana jako dzwonnica kościoła o obrządku bizantyjskim.