Republika Gwinei położona jest w zachodniej Afryce, nad Oceanem Atlantyckim. Graniczy z Gwineą Bissau, Senegalem, Mali, Liberią, Wybrzeżem Kości Słoniowej i Sierra Leone. Stolicą państwa jest Konakry, miasto funkcjonujące jako specjalny region administracyjny. Poza tym Gwinea dzieli się na siedem regionów. Jest to niewielkie państwo, które do 1958 roku było kolonią francuską. Choć do dziś terytorium Gwinei jest bogate w złoża surowców naturalnych, kraj ten należy do najuboższych na świecie. Podstawę gospodarki stanowi rolnictwo.

Niemal połowę terytorium Gwinei zajmują wiecznie zielone lasy deszczowe. Część lasów występuje także w okolicy drzewiastych sawann, które zajmują pozostałą część kraju. Na zielonych terenach występują akacje, eukaliptusy i ogromne, osiągające nawet 50-80 metrów tamaryndowce. Najczęściej występującymi zwierzętami na terenach Gwinei są antylopy, gepardy i lamparty, a także krokodyle, hipopotamy i wiele gatunków małp. W trosce o ochronę przyrody rząd Gwinei utworzył m.in. rezerwaty w górach Nimba oraz w górach Loma (przy granicy z Sierra Leone).

Pierwszymi kolonizatorami europejskimi na obszarze Gwinei byli Portugalczycy, którzy dotarli na te tereny w 1460 r. Przez pewien czas Gwinea należała do największych dostawców niewolników, którzy pracowali później na plantacjach Ameryki. W połowie XIX wieku państwo przeszło pod okupację francuską. Po powołaniu nowej konstytucji, w 1958 r. Francja umożliwiła swoim koloniom wybór: niepodległość lub zachowanie statusu kolonii. Gwinea zdecydowała się na stworzenie niepodległego państwa.

Obecnie najliczniejszą grupą etniczną są Fulanie, którzy stanowią około 40% ludności. Przeciętna długość życia Gwinejczyków to zaledwie 44 lata. Dominującą religią jest islam, którego wyznawcami jest blisko 90% mieszkańców.