Jest to kraj położony na Półwyspie Indochińskim w Azji Południowo-Wschodniej nad Zatoką Bengalską oraz Morzem Andamańskim. Państwo sąsiaduje z Chinami, Tajlandią, Indiami, Laosem i Bangladeszem.

Pierwsze ślady człowieka na tym terenie pochodzą sprzed 400 000 lat p.n.e. Lud Pju to pierwsi mieszkańcy tych ziem, których istnienie jest udokumentowane. Zamieszkiwali teren Górnej Birmy. Złoty okres cywilizacji tego ludu trwał od IV do IX wieku, kiedy to nastąpił jego upadek. Z kolei teren Dolnej Mjanmy zamieszkiwali Monowie, którzy w pierwszym tysiącleciu naszej ery zbudowali lokalne królestwo. Następnie doszło do zjednoczenia ziem dzisiejszej Birmy i tak powstało królestwo Pagan. W kolejnych latach nastąpiło rozbicie dzielnicowe i trwały walki pomiędzy księstwami. W 1886 roku Wielka Brytania podporządkowała sobie te ziemie, a w 1890 roku Mjanma została częścią Indii Brytyjskich. W 1937 roku doszło do oddzielenia Birmy i wydzielenia się państwa z własnym zgromadzeniem oraz rządem. W 1942 roku Japończycy zajmują kraj. W 1943 roku powstało niepodległe państwo o nazwie Birma, ale była to niepodległość fikcyjna, dopiero rok 1948 roku przyniósł państwu realną niepodległość.

Mjanma to drugi, tuż po Indonezji, największy kraj na terenie Azji Południowo-Wschodniej. Najwyższym szczytem jest tu Kagaboyazi wznoszący się na wysokość 5881 m n.p.m. Najliczniejszą grupą narodowościową są Birmańczycy, później Szanowie, Karenowie oraz Arakanowie. Głównym wyznaniem jest buddyzm. Stolicą Mjanmy jest Naypyidaw zapisywana czasem też jako Nay Pyi Taw. Największymi miastami są Rangun, Mandalaj oraz Basejn.

Według wielu osób, które odwiedziły Birmę jest to jeden z najpiękniejszych krajów Azji, słynący z gościnności i serdeczności jego mieszkańców. Znajdziemy tu ślady pradawnych cywilizacji, piękne świątynie oraz tropikalną przyrodę. Największe atrakcje kraju znajdują się w Yangon, Inle Lake, Mandalay oraz w Bagan.

Na zakończenie warto dodać, że po latach izolacji Birma otwiera się na turystów, ale wiele osób zastanawia się czy podróż do tego państwa nie jest oby wspomaganiem dyktatorów, którzy rządzą tymi ziemiami i mają pod swoją kontrolą niemal cały przemysł turystyczny.