Co warto zobaczyć w Wigierskim Parku Narodowym?
Na jednym z krańców Puszczy Augustowskiej rozpościera się jeden z największych parków narodowych. To Wigierski Park Narodowy, który utworzony został dokładnie w 1989 roku. Obszar ten może się poszczycić przede wszystkim wyjątkowo malowniczymi krajobrazami, będącymi zasługą lodowca skandynawskiego. Można tu odnaleźć zarówno morenowe wzniesienia, jak i spiętrzenia, powstałe na skutek ruchów związanych z działaniem lodowców.
Wigierski Park Narodowy jako jeden z niewielu parków na terenie naszego kraju może się poszczycić dość dużą różnorodnością krajobrazową. Park łącznie stanowi powierzchnię 2732 ha, a wśród nich dużą część zajmują przede wszystkim jeziora. Jezioro Białe Wigierskie charakteryzuje się niesamowicie błękitną oraz czystą wodą, choć jest najmniej żyznym zbiornikiem na terenie całego parku. Jezioro Długie, Czarne oraz Okrągłe to już zbiorniki nieco żyźniejsze. Można tu odnaleźć wyjątkowe i zarazem niepowtarzalne gatunki roślin, będące prawdziwymi reliktami.
Największe jezioro parku – Wigry
Największym jeziorem Wigierskiego Parku Narodowego, jak nie trudno się domyślić, jest jezioro Wigry. Ma ono dość krętą linię brzegową, występuje tu także wiele charakterystycznych zatok oraz wysp. W niektórych miejscach roślinność jest dość skąpa, ale za to już w innych, stanowi prawdziwy raj dla botaników. Występują tu między innymi liczne podwodne łąki, nie brakuje także rogatek oraz rdestnic. O unikatowości tego akwenu świadczy na pewno fakt, iż został on wpisany przez Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody w 1975 roku na listę najcenniejszych zbiorników świata.
Sam park to oczywiście jednak nie tylko samo jezioro, chociaż trzeba wiedzieć, że względu na zbiorniki wodne, pod szczególną ochroną znajdują się tutaj nie tylko rośliny i zwierzęta, ale również i ryby.
Fauna i flora Wigierskiego Parku Narodowego
Świat roślin oraz zwierząt również jest bogaty oraz zróżnicowany. Wśród roślin szczególną uwagę zdają się przykuwać przede wszystkim gatunki zagrożone wyginięciem oraz te należące do stosunkowo rzadkich. Co ciekawe, na terenie parku można się również zetknąć aż z dwudziestoma dwoma gatunkami storczyków, a dla porównania dodajmy, że na terenie całego naszego kraju występuje ich około pięćdziesięciu gatunków.
Świat zwierząt reprezentowany jest tu w głównej mierze przez różnorodne gatunki kręgowców, między innymi przez ryby, ptaki, nie brak tu także ssaków. Największą grupę zwierząt objętych szczególną ochroną stanowi ptactwo, a zaraz po ptakach chronionych jest także wiele gatunków ssaków.
Praktyczne wskazówki dla turystów
Wigierski Park Narodowy jest obszarem udostępnianym dla turystów uprawiających zarówno turystykę pieszą, jak i rowerową oraz wodną. Turystyka ta odbywa się w zasadzie przez cały rok, od wschodu do zachodu słońca. Wędrować można tylko i wyłącznie po wytyczonych w tym celu szlakach, natomiast turystykę wodną można uprawiać kajakiem, żaglówką bądź łodzią wiosłową na przeznaczonych do tego celu akwenach.
Każdy turysta przed wejściem na teren parku zobowiązany jest do zapoznania się z obowiązującym regulaminem. Na obszarze parku należy więc ochraniać przyrodę, nie zaśmiecać szlaków oraz dbać o ciszę. Wędkować można tylko i wyłącznie na przeznaczonych do tego celu akwenach, po wykupieniu specjalnej licencji na połów ryb.
Sezon turystyczny na terenie Wigierskiego Parku Narodowego trwa w okresie od 1 maja do 31 października. Dla turystów utworzone zostały ponadto specjalne ścieżki turystyczne, między innymi trasy, takie jak: „Płazy”, „Jeziora”, „Las” oraz „Puszcza”. Osobom zainteresowanym szczególnie historią tego regionu można dodatkowo polecić wizytę w Muzeum Wigier. Nie brakuje tu również wystaw, spośród których zdecydowana większość poświęcana jest różnorodnym problemom parku, nie tylko związanym z ochroną przyrody, ale także i z zagadnieniami etnograficznymi oraz kulturowymi.
Do dyspozycji turystów zostało oddanych kilkanaście pól namiotowych oraz jedna plaża.
W okolicy można poza tym odnaleźć dość szeroką ofertę gospodarstw agroturystycznych, w których można przenocować za stosunkowo niewielkie kwoty.