Muzeum Narodowe we Wrocławiu ma główną siedzibę w XIX w. neorenesansowym budynku na brzegu Odry. Do czasów II wojny światowej mieściła się tu siedziba władz niemieckiej Prowincji Śląskiej. Muzeum powołano w 1945 r., ale trzon jego zbiorów stanowią kolekcje dawnych niemieckich muzeów wrocławskich. Po II wojnie światowej trafiły tu także na mocy porozumienia z władzami ZSRR wybrane zbiory lwowskich muzeów, w tym Panorama Racławicka, która prezentowana jest w osobnym, specjalnie do tego celu zbudowanym pawilonie.

W budynku głównym Muzeum Narodowego oglądać można przede wszystkim zbiory sztuki. Są tu kolekcje śląskiej rzeźby kamiennej oraz sztuki śląskiej z okresu od średniowiecza do XIX w. Wyróżniają się tu średniowieczne figury Pięknych Madonn oraz obrazy Michaela Leopolda Willmanna uznawanego za najwybitniejszego przedstawiciela malarstwa barokowego na Dolnym Śląsku. Muzeum ma także bogate zbiory sztuki europejskiej z okresu od gotyku po impresjonizm i symbolizm oraz rzemiosła artystycznego z różnych stron świata.