„Jest to miejsce, w którym odbywa się dyfuzja: zzachodnienie Wschodu i uwschodnienie Zachodu. Wrocław – idealne miejsce do mieszania światów.” Takie słowa ukraiński pisarz Jurij Andruchowycz zawarł w swoim tekście „Wrocław, 2002, 2003, 2005, 2006, 2008”. Trudno się z nim nie zgodzić, bo rzeczywiście miasto to miesza ze sobą kultury, zaskakuje na każdym kroku swoją różnorodnością. Wrocław – położony w południowo–zachodniej części kraju, nad Odrą, stolica Dolnego Śląska. Główny ośrodek gospodarczy oraz kulturalny województwa.

Prawa miejskie otrzymał na początku XIII wieku i pod tym względem jest jednym z najstarszych miast w Polsce. Przez lata znajdował się w rękach niemieckich, nosząc nazwę Breslau, aby po powrocie do Polski zaludnić się Polakami przesiedlonymi ze Lwowa. To właśnie bogata historia i przecinające miasto główne szlaki handlowe (dawniej przez Wrocław przebiegały Via Regia i Szlak Bursztynowy) sprawiły, że dziś jest miastem różnorodnym i wielokulturowym. Za sprawą ponad 100 mostów i kładek, jakie możemy znaleźć we Wrocławiu, nazywany jest Wenecją Północy. Zachwyca wszystkich architekturą, wąskimi uliczkami Starego Miasta, zielenią, licznymi atrakcjami kulturalnymi, klimatycznymi knajpkami. Miasto przyciąga mnóstwo turystów z Polski i z zagranicy, każdy znajdzie tu miejsce dla siebie, bez względu na wiek, styl życia czy zainteresowania.
Choć prawa miejskie otrzymał Wrocław w XIII w. to jego historia jest znacznie dłuższa. Pierwsza osada istniała tu już w VI w., a początkach tworzenia się państwa Piastów musiał to być już znaczący gród, skoro na mocy postanowień zjazdu gnieźnieńskiego w 1000 r. założono tu biskupstwo. Tak zaczął kształtować się Ostrów Tumski, swego rodzaju miasto w mieście, dzielnica kościelna, niepodlegająca prawom miejskim. Do dziś Ostrów Tumski kojarzony jest przede wszystkim z wrocławską katedrą św. Jana, gotycką świątynią o wspaniałej architekturze, której wieża jest jednocześnie doskonałym punktem widokowym na Wrocław.

Drugim z turystycznych centrów Wrocławia jest Stare Miasto skupione wokół ogromnego rynku i średniowiecznego ratusza. Choć w zabudowie sąsiednich ulic widać ślady zniszczeń wojennych w postaci współczesnej zabudowy, to sam rynek zachował swój historyczny charakter z gotyckim ratuszem, kamienicami o zdobionych fasadach i wieżą kościoła św. Elżbiety, najważniejszej mieszczańskiej świątyni Wrocławia.

Nad Odrą, w sąsiedztwie Starego Miasta trafić można na barokowe budynki Uniwersytetu Wrocławskiego, który kontynuuje dziś tradycje Uniwersytetu Jana Kazimierza ze Lwowa. Stąd już tylko dwa kroki do innej „kresowej” instytucji czyli Ossolineum, a prawdziwą perła przywiezioną po wojnie z terenów dawnej Rzeczpospolitej jest prezentowana w specjalnym pawilonie Panorama Racławicka.

Jeśli oddalić się trochę od najstarszej części Wrocławia, trafi się na tereny Parku Szczytnickiego i sąsiadującego z nim Ogrodu Zoologicznego. To w tej okolicy zobaczyć można jedyny wrocławski zabytek wpisany na listę UNESCO, Halę Stulecia nazywaną też Halą Ludową, wzniesiony na początku XX w. cud ówczesnej architektury i inżynierii. Tuż obok znajduje się Ogród Japoński i otoczona Pergolą fontanna, a po drugiej stronie ulicy najbardziej znany polski Ogród Zoologiczny z nowoczesnym pawilonem Afrykarium.

Wrocław to miasto przenikania się kultur, planów historycznych, odległej przeszłości i nowoczesności. Tę ostatnią reprezentuje m.in. Hydropolis, nowoczesne centrum nauki poświęcone wodzie czy kolejka gondolowa nad Odrą. To także miasto, które zwiedzać można szukając figurek krasnali. Dawny symbol oporu przeciwko władzom PRL stał się znakiem rozpoznawczym miasta i jedną z jego atrakcji.