Nową Synagogę wybudowano w latach 1859-1866 według projektu Eduarda Knoblaucha i Friedricha Augusta Stülera – w tym czasie była to największa synagoga w całym państwie. Stanowiła wyraz postępującej asymilacji Żydów niemieckich.
Synagoga została zniszczona w 1938 roku podczas Nocy Kryształowej, kiedy hitlerowskie bojówki spaliły budynek. Zrujnowany budynek nadal był jednak w użytku – do marca 1940 roku odbywały się nabożeństwa.
Po wojnie synagoga przez długo czas stała opuszczona. Dopiero na przełomie lat 80. i 90. zainteresowano się budynkiem i w szybkim tempie odrestaurowano. W 1991 roku uroczyście odsłonięto odnowione kopuły.