Przy bulwarach nad Sekwaną mieści się budynek paryskiej opery, nazywanej Operą Garnier, od nazwiska jej projektanta. Powstała ona w II połowie XIX wieku podczas zleconej przez Napoleona III przebudowy miasta. Charles Garnier nawiązał w tym budynku do licznych stylów architektonicznych, tworząc eklektyczny budynek o bajkowej niemal fasadzie, do ozdoby której użyto mieszanki białego, różowego i zielonego marmuru. Wpatrując się w nią dostrzec można zrywające się do galopu konie, uskrzydlone anioły czy popiersia sławnych kompozytorów. Niemniej wystawne jest wnętrze opery, wprost kapiące od złota i ozdób. Udostępnione jest ono do zwiedzania wraz z salą główną, o ile nie trwają akurat próby do przedstawień.