Uzdrowiskową część Szczawnicy od północy o południa otaczają rozległe Parki – Górny i Dolny. Po rewitalizacji w początkach XXI w. są one znowu popularnymi miejscami spacerowymi. Znajduje się tu także wiele obiektów uzdrowiskowych i rekreacyjnych.

Park Górny został założony w 1824 r. przez Jana Kutscherę. Gdy Szczawnica przeszła w ręce Józefa Szalaya, ten uczynił z niej jeden z głównych punktów w uzdrowisku. Już w 1847 r. na jego terenie otarto wybudowaną na podstawie planów Szlaya Kaplicę zdrojową w stylu neogotyckim. Stoją tu także dwie zabytkowe wille z około 1860 r., Brat i Siostra, które do ok. 2000 r. mieściły Sanatorium „Świerki” oraz drewniane wille Alma, Palma (I i II) oraz Szalay (I i II). W 1884 r. na terenie Parku zbudowano Dworzec Gościnny, w którym mieściły się sale klubowe, kawiarnia, biblioteka, czytelnia i niewielka sala koncertowa. Niestety w 1962 r. budynek spłonął, a na jego miejscu na początku XXI w. wzniesiono nawiązujący do niego architektonicznie Dworek Gościnny służący jako centrum kulturalno- biznesowe. Do najbardziej okazałych budowli Parku Górnego należy zbudowane w dwudziestoleciu międzywojennym Inhalatorium, które było wtedy jednym z najnowocześniejszych tego typu obiektów w Europie. Jest tu także modernistyczna willa Pod Modrzewiami.

Park Dolny założony został przez Józefa Szalaya w 1861 r. wokół źródeł Szymon, Aniela i Helena. W przeszłości znajdował się tu zakład kąpielowy, obecnie zaś oprócz ujęć wód mineralnych można tu zobaczyć stylizowane na góralskie altany, sztuczną grotę oraz kilka położonych na obrzeżach parku willi.

Obydwa parki są doskonałymi miejscami do spacerów oraz rekreacji. Można tu spacerować, uprawiać nordic walking oraz bieganie, a także odpoczywać w otoczeniu przyrody.