Jest to stupa buddyjska, która stanowi jeden z najważniejszych symboli narodowych dla Laotańczyków. Powstała ona w III w. n. e. i od tego czasu kilkakrotnie ją przebudowywano. To do tego miejsca mieli dowieźć mnisi buddyjscy jedną z kości Buddy stanowiącą relikwię dla wyznawców tej religii. Przez pewien czas znajdowała się tu świątynia Khmerów, jednakże bardzo szybko obiekt został zniszczony. Dopiero w XVI w. kiedy w mieście utworzono stolicę kraju króla Setthathirata świątynia została odbudowana w całości. Do końca XIX w. świątynia była niszczona w czasie najazdów Chińczyków, Birmańczyków i Tajów. Najbardziej ucierpiała w 1828 r. Dopiero z początkiem XX w. zaczęto przywracać jej dawną świetność. Prace zostały zakończone w 1930 r.