Twierdza w Kamieńcu Podolskim stoi na brzegu Smotryczą. Składa się ze Starego i Nowego Zamku, które powstawały na przestrzeni kilku wieków. Forteca stoi w miejscu umocnień ziemno-drewnianych z XIII w., a jej budowa rozpoczęła się po zdobyciu Podola przez Kazimierza Wielkiego. Twierdza ma nieregularny kształt z kilkoma basztami w narożnikach. Połączona jest z miastem za pomocą kamiennego Mostu Tureckiego.

Wokół Starego Zamku wznoszą się ziemne szańce z kamiennymi budowlami obronnymi nazywane Nowym Zamkiem. Zostały one zbudowane na początku XVII w. dla wzmocnienia twierdzy w obliczu zagrożenia tureckiego. Twierdza w Kamieńcu Podolskim miała kluczowe znaczenie dla obrony wschodnich kresów Rzeczpospolitej przed najazdami tatarskimi, a następnie tureckimi.

Opis oblężenia Kamieńca Podolskiego, który utrwalił jego legendę stworzył w „Panu Wołodyjowskim” Henryk Sienkiewicz. Obecnie zarówno Stary, jak i Nowy Zamek udostępnione są do zwiedzania. Twierdza znajduje się też na liście informacyjnej UNESCO czyli jest obiektem rozpatrywanym przez Ukrainę do zgłoszenia do tego renomowanego grona.