Zalecane szczepienia
• błonica, tężec (DT), odra, nagminne zapalenie przyusznic, różyczka (MMR) – Szczepienia w przypadku ryzyka kontaktu z chorymi
• Wirusowe zapalenie wątroby typu A – szczepienie w przypadku ryzyka spożycia zakażonej wody lub żywności
• Wirusowe zapalenie wątroby typu B – szczepienie w przypadku ryzyka interwencji chirurgicznych, iniekcji, kontaktów seksualnych
• Dur brzuszny – szczepienie w przypadku ryzyka spożycia zakażonej wody lub żywności
• Żółta gorączka – szczepienie obowiązkowe dla wszystkich podróżnych powyżej 9 miesiąca życia
• Wścieklizna – szczepienie wymagane w przypadku ryzyka kontaktu z chorymi zwierzętami

Lekarstwa do zabrania
W zależności od tego w jaką część Liberii mamy zamiar się udać, zależne będzie to w jakie lekarstwa powinniśmy się wyposażyć. Z całą pewnością warto przygotować sobie własną apteczkę pierwszej pomocy oraz posiadać odpowiedni zapas leków, które przyjmujemy regularnie z powodu przewlekłych chorób lub antykoncepcji.

Choroby zakaźne
Szczególnie uważać trzeba na chorobę brudnych rąk, malarię oraz żółtą gorączkę. Szczególnie w porze deszczowej, która trwa zazwyczaj od kwietnia do sierpnia.

Zagrożenia i Niebezpieczeństwa
Chociaż wojna domowa w Liberii zakończyła się już 10 lat temu, to wyjazdy do tego kraju są ciągle stanowczo odradzane. Musimy pamiętać bowiem, że sytuacja w pogrążonym w kryzysie państwie cały czas nie należy do stabilnych.
Kiedy wyjazd jest naprawdę konieczny, zaleca się przebywanie w okolicach stolicy. Zagrożenie różnymi formami przestępczości jest naprawdę wysokie, rabunki mają tutaj miejsce na porządku dziennym. Turyści są szczególnie zagrożeni, stanowią bowiem najłatwiejszy łup i mogą być jednocześnie najcenniejszą zdobyczą.
W przypadku kradzieży, policja zazwyczaj nie jest w stanie udzielić pomocy w odnalezieniu dóbr, dokumentów lub pieniędzy, które zniknęły.

Insekty
Przenoszące choroby zakaźne

Podróżowanie z dziećmi
Zdecydowanie odradzane

W razie choroby
Już w samej stolicy Liberii, Monrowii, dostęp do służby zdrowia może być mocno ograniczony. Jest to przede wszystkim wina nieodpowiedniej infrastruktury, personelu, sprzętu, środków medycznych oraz zaplecza, w którym można byłoby w sterylnych warunkach zadbać o pacjentów.
Poza centrum kraju służba zdrowia natomiast w ogóle nie istnieje. Jedynym ratunkiem bardzo często okazują się grupy wysłane przez organizacje charytatywne, takie jak Czerwony Krzyż.