Archipelag Vestmannaeyjar nazywany też Wyspami Ludzi Zachodu to 12 wysepek leżących u południowych wybrzeży Islandii. Zaczęły powstawać około 10 tys. lat temu w wyniku aktywności sejsmicznej. Najmłodszą z wysp jest powstała w wyniku wybuchu wulkanu trwającego nieprzerwanie od 1963 do 1967 r. wyspa Surtsey. Vestmannaeyjar zaliczany jest do najaktywniejszych pod względem wulkanicznych rejonów świata. Nazwa wysp pochodzi od jej pierwszych mieszkańców, osadników przybyłych z Irlandii, czyli z zachodu. Jedyną zamieszkałą wyspą jest Heimaey o powierzchni nieco ponad 13 km kwadratowych. Była ona areną największej katastrofy w historii Islandii. W 1973 wybuch wulkanu Eldeff zniszczył znajdujące się tu miasto Vestmannaeyjar zasypując je grubą warstwą popiołów wulkanicznych. Dziś pamiątką po tym wydarzeniu jest muzeum Eldheimar, w którym można m.in. zobaczyć odsłonięty z popiołów dom. Z tego względu miejsce to nazywa się czasem Małymi Pompejami. Innymi atrakcjami wysp oprócz bajecznych widoków są niewielkie oceanarium oraz miejsca gniazdowania maskonurów. Na Heimaey kursują regularne promy z Landeyjahöfn.