Kazimierz jest częścią Starego Miasta w Krakowie, która do II wojny światowej zamieszkiwana była w dużym stopniu przez Żydów. Obecnie jest to jedno z głównych centrów kultury w Krakowie, znane z klubów, barów, galerii i pracowni artystycznych oraz bujnego życia nocnego.

Do 1800 r. Kazimierz był osobnym miastem. Lokował je w połowie XIV w. Kazimierz Wielki na terenie dawnej wsi Bawół. W jego obrębie znajdowały się tak znane dziś zabytki Krakowa jak kościół na Skałce czy gotycki kościół św. Katarzyny.

Centralnym miejscem Kazimierza był plac Wolnica z budynkiem ratusza, w którym działa obecnie Muzeum Etnograficzne. W 1495 r. król Jan Olbracht osadził na terenie miasta Żydów, którzy wcześniej zamieszkiwali różne dzielnice Krakowa. Stało się tak z powodu narastających konfliktów między bankierami i kupcami chrześcijańskimi i żydowskimi. Z czasem obydwa miasta zaczęły coraz ściślej się do siebie zbliżać, aż w 1800 r. władze austriackie zdecydowały o ich połączeniu.

Na terenie Kazimierza zachowało się wiele zabytków kultury żydowskiej. Jest wśród nich aż siedem synagog, z których najważniejsze to XV wieczna Stara Synagoga, w której prezentowana jest ekspozycja judaików należąca do Muzeum Krakowa oraz czynne Synagogi Remu i Tempel. Na Kazimierzu znajduje się też Cmentarz Remuh nazywany też Starym Cmentarzem oraz Nowy Cmentarz Żydowski. Cmentarz Remuh zaliczany jest do najstarszych zachowanych kirkutów w Europie.

Kazimierz jest obecnie dzielnicą artystów, barów i restauracji oraz jedną z najważniejszych atrakcji Krakowa. Odbywa się tu każdego roku Festiwal Kultury Żydowskiej, który przyciąga do miasta tysiące turystów z kraju i ze świata.