Dawny klasztor bernardynów znajduje się na szczycie wzniesienia Karczówka górującego nad południową częścią Kielc. Został zbudowany w latach 1624-1631 z inicjatywy biskupa Marcina Szyszkowskiego jako wotum wdzięczności za ominięcie Kielc przez wielką zarazę. Obecnie klasztor zamieszkują ojcowie pallotyni. Jest to budowla łączące elementy późnorenesansowe i wczesnobarokowe.

Składa się z kościoła świętego Karola Boromeusza, zabudowań mieszkalnych, gospodarczych oraz obronnego ogrodzenia z basztami. Kościół klasztorny jest niewielki, jednonawowy, nakryty miedzianym dachem z wieżyczkami o barokowych hełmach. W prezbiterium znajduje się barokowy ołtarz z obrazem przedstawiającym św. Karola Boromeusza i św. Kazimierza, zaś w przedsionku można zobaczyć obraz ze sceną złupienia klasztoru przez wojska szwedzkie w 1655 r.

Pod wieżą kościelną znajduje się kaplica św. Barbary z jej figurą wykonaną w XVII w. z samorodka rudy ołowiu przez górników pracujących w szybach na stokach Karczówki.