Historia szczawnickiej parafii sięga roku 1350, kiedy to wybudowano i konsekrowano kościół. Niestety świątynia bardzo szybko uległa zniszczeniu. W 1529 roku biskup krakowski Piotr Tomicki przekazał duszpasterstwo Marcinowi – proboszczowi pobliskiej parafii w Krościenku. 19 lat później wybudowano nowy kościół, który rozebrano w 1894. W międzyczasie ukończono budowę trzeciej z kolei świątyni, która utrzymana jest w stylu neogotyckim. Wewnątrz znajduje się polichromia figuralna, której autorem jest Karol Polityński oraz ołtarz, który wykonany został przez Kazimierza Chodzińskiego w roku 1892. Ciekawostką jest to, że na poddaszu kościoła zlokalizowane jest siedlisko jednego z najrzadszych gatunków nietoperzy (podkowca małego).