Ulica Grodzka jest częścią Drogi Królewskiej. Był to trakt, którym na Wawel docierali władcy podczas uroczystych przejazdów, koronacji i innych uroczystości. Zaczynała się ona na Kleparzu i przez Stare Miasto prowadziła do Zamku.

Obecnie ulica Grodzka jest jedną z głównych, turystycznych ulic w centrum Krakowa. Codziennie tysiące ludzi przechodzi nią między Wawelem a Rynkiem. Jest tu wiele restauracji, barów i sklepów z pamiątkami, które mieszczą się w zabytkowych kamienicach.

Ulica dzieli się na dwie części. Pierwsza znajduje się bliżej Rynku i sięga po plac Wszystkich Świętych. Jest szersza ponieważ po pożarze w połowie XIX w. nowe kamienice wybudowano dalej od jej osi. Dzięki temu odcinek ten ma bardziej reprezentacyjny charakter. Z kolei w części za placem Wszystkich Świętych zachowało się wiele średniowiecznych, renesansowych i barokowych kamienic, jak Dom Wita Stwosza z XV w., dawne Collegium Jezuitów czy Kamienica Prymasowska.

Najważniejszym zabytkiem ulicy Grodzkiej jest romański kościół św. Andrzeja wybudowany pod koniec XI w. Wnętrze trójnawowej, surowej z wyglądu bazyliki zostało w XVII w. przebudowane przez Baltazara Fontanę w stylu barokowym. Obok wznoszą się dwie inne świątynie, kościół jezuitów św. Piotra i Pawła, który był pierwszym barokowym kościołem zbudowanym w Krakowie oraz będący obecnie własnością parafii ewangelickiej, dawny barokowy kościół św. Marcina. Na końcu ulicy znajduje się niewielki gotycki kościół św. Idziego, w którego ołtarzu umieszczono obraz XIX wiecznego malarza Henryka Siemiradzkiego.

Dziś Grodzka oprócz funkcji reprezentacyjnych jest też znana z dobrych restauracji i licznych barów, w których szczególnie weekendy goście przesiadują to późnych godzin nocnych.