Kościół Świętej Trójcy został zbudowany w połowie XVIII w. z fundacji ówczesnego właściciela Tykocina hetmana Jana Klemensa Branickiego. Jest to późnobarokowa świątynia o rozbudowanej fasadzie parawanowej i dobrze zachowanym oryginalnym wystroju.

Kościół znajduje się na wschodniej ścianie Dużego Rynku. Najwięcej uwagi przyciąga jego fasada zajmująca prawie całą pierzeję. Osłania ona nawę świątyni i tworzy po obydwu jej stronach kurtynę zakończoną dwiema wieżami. Przez to kościół wydaje się być większym niż w rzeczywistości.

Jest to budowla trójnawowa o układzie bazylikowym. Wnętrze ozdobione jest polichromiami z połowy XVIII w., w których widoczne są już wpływy klasycyzujące. Złocony ołtarz główny zwieńczony jest ekspresyjną rzeźbą obrazującą Trójcę Świętą. W kościele znajdują się ponadto rokokowe organy, ambona i chrzcielnica z połowy XVIII w. oraz liczne obrazy z epoki.