Republika Armenii położona jest na Kaukazie Południowym, w Azji. Nie ma dostępu do morza i graniczy z Gruzją, Iranem, azerską eksklawą Nachiczewan, Azerbejdżanem oraz z Turcją. Armenia uzyskała niepodległość po rozpadzie ZSRR w 1991 roku. Stolicą państwa jest Erywań, największe miasto Armenii.

Większość kraju położona jest na wysokości ponad 1000 m n.p.m., najwyższym punktem jest wierzchołek wygasłego wulkanu Aragac (4090 m n.p.m.). Armenia leży na obszarze aktywnym sejsmicznie, choć ostatnie silne wstrząsy miały miejsce w latach 1988 i 1993. Granicę z Turcją i Iranem wyznacza najdłuższa rzeka Armenii – Araks. Na równinach panuje klimat podzwrotnikowy suchy o cechach kontynentalnych. Zimy są krótkie i mroźne, a lata gorące. Średnie temperatury wynoszą -3 °C zimą i 24-26 °C latem. Na wyżej położonych obszarach klimat przechodzi w umiarkowany a następnie chłodny górski (powyżej 2000 m n.p.m.).

Armenię zamieszkuje ponad 3 mln ludzi. W większości (96%) są to Ormianie, a pozostali mieszkańcy to Kurdowie, Asyryjczycy, Rosjanie, Ukraińcy i inni. Ormianie to indoeuropejski naród wywodzący się z Zakaukazia i Wyżyny Armeńskiej. Ten starożytny naród poszczycić się może 3000-letnią historią. Są przy tym najstarszym chrześcijańskim narodem na świecie – przyjęli chrzest w 301 r. Z przyczyn historycznych wielu Ormian mieszka poza granicami kraju, a obecnie nadal wielu z nich emigruje, z powodu złej sytuacji gospodarczej Armenii. W związku z tym Ormianie tworzą dziś rozproszoną po świecie 5-milionową diasporę.