Supraśl jest niewielkim miastem w powiecie białostockim. Od kilkuset lat znany jest dzięki prawosławnemu monasterowi, przy którym działa dziś muzeum ikon. W architekturze i kulturze miasta widoczne są wielokulturowe wpływy, które współistniały tu przez setki lat.

Początki miasta datowane są na ok. 1500 r., gdy wojewoda nowogrodzki Aleksander Chodkiewicz ufundował tu prawosławny monaster przeniesiony z uroczyska Suche Hrudy. Szybko stał się on ośrodkiem kulturalnym i naukowym na ziemiach ruskich. Po unii brzeskiej zakonnicy przystąpili do niej, a klasztor stał się centrum kultury unickiej. Działała tu drukarnia i papiernia.

W pierwszych latach zaborów Supraśl znajdował się w zaborze pruskim. Klasztor skasowano, a po przekazaniu tych ziem Rosji po 1907 r. władze carskie osadziły w nim zakonników prawosławnych.

Od XVII w. datuje się obecność w mieści stale zwiększającej się społeczności żydowskiej. W końcu XVIII w. wybudowano tu synagogę, która jednak nie przetrwała do dziś. W XIX w. Supraśl stał się ośrodkiem włókienniczym i zaczęli się w nim osiedlać właściciele manufaktur z Niemiec. Pamiątką po nich jest kościół ewangelicko- augsburski, a także domy tkaczy i dwór Zacherta, jednego z właścicieli niewielkiej fabryczki. W Zespole fabrycznym Jensena i pałacu Buchholtzów mieści się z kolei Liceum Plastyczne.

Supraśl jest miastem, gdzie wielokulturowość obecna jest na każdym kroku. Najbardziej wyróżniającą się budowlą jest widoczna z daleka cerkiew w klasztorze prawosławnym. Nad niską, w części drewnianą zabudową góruje też wieża kościoła św. Trójcy i ewangelicko- augsburskiego. Malowniczym elementem krajobrazu są drewniane domki tkaczy, a uroku dodaje okolicy rzeka Supraśl, na której organizowane są spływy kajakowe. Wokół wytyczono także trasy do nordic walkingu. Miasteczko znajduje się też na podlaskim szlaku kulinarnym i słynie z baby i kiszki ziemniaczanej.